Je hebt besloten om te stoppen bij Lekdetec en niet meer te spelen op eredivisie niveau, waarom?
Ondanks de fijne mensen om mij heen heb ik gemerkt dat het afgelopen seizoen mij veel energie heeft gekost. Naast een 40-urige baan moest ik veel haasten en vliegen en ik merkte dat het plezier steeds meer wat af nam. Ondanks dat ik het zeker ga missen, is stoppen de juiste keuze.
Vertel eens wat over je tijd bij Batouwe Basketball
Ik ben op mijn 6e begonnen met basketball bij de mini’s. Toen had ik echte kippenkracht en kon ik alleen de bal in de buurt van de basket krijgen door de bal tussen mijn benen uit te gooien. We speelden af en toe mini toernooitjes en al snel kregen we een best aardig meisjes u12 team. We speelden vaak tegen jongens maar we werden meerdere keren kampioen. Op mijn 12e werd ik bankspeelster bij u16 eredivisie en ik speelde daarnaast nog in u14. Ik mocht als klein hummeltje af en toe een paar minuutjes maken, er werd vooral ‘aaaahhh’ geroepen als ik het veld in kwam en ik kreeg menig keer een foutje mee omdat het gewoon zielig was. Na een tijdje ging het team u20 eredivisie spelen en ook daar was ik eerst bankspeelster. Mijn rol werd in dat team steeds een beetje groter waarna ik onder Thijs Sloot wel 6 of 7 hele mooie jaren heb gespeeld. We hebben met dit team ook het Nederlands Kampioenschap u18 gewonnen. In die tijd mocht ik op mijn 15e mee trainen met de dames en toen ik 16 was werd ik wederom bankspeelster. Ik speelde af en toe een paar minuutjes. We hebben toen onder leiding van Robin/René de bekerfinale gewonnen in de Topsporthal in Almere, mijn eerste ervaring in een grote zaal met veel mensen (ik mocht 2 minuutjes spelen!). Ik heb tot mijn 18e u20 gecombineerd met dames 1. Dit was veel en soms ook lang trainen. Ik studeerde toerisme en ik wilde graag voor stage naar Australië. Dit betekende een kleine break qua basketball. Die break heeft door o.a. nog een buitenlandse stage, iets langer geduurd dan verwacht. Ik ben 3 jaar gestopt. Ik heb in die 3 jaar nog wel een half seizoentje bij dames 2 meegespeeld en we zijn toen kampioen geworden. In die tijd bleef ik altijd bij de dames kijken en het begon toch stiekem weer een beetje te kriebelen. Na veel twijfel en wat overtuigingskrachten van vrienden om mij heen ben ik toch weer begonnen bij dames 1. Na 3 leuke seizoenen hebben we één keer de Final Four weten te winnen.
Wat is je mooiste herinnering aan je tijd bij Bemmel?
Ik vind het heel erg moeilijk om een mooiste herinnering te kiezen. Ik heb super fijne herinneringen aan de batouwekamp(en) van vroeger, maar ook om van de zijlijn de legendarische 0-3 naar 4-3 serie mee te maken was erg bijzonder. Ik denk toch dat het seizoen met Bart Sengers bij dames 1 mijn hoogtepunt was. We waren een super hechte groep, we trainde hard en we speelde nog in de oude-vertrouwde Bongerd. Oh, en natuurlijk niet te vergeten, het Batouwefeest ‘love editie’ in de Bongerd. Toen werd veld omgetoverd tot dansvloer en het materialenhok tot kushoek.
Wat was je dieptepunt?
Het verliezen van de play-offs finale de dames onder leiding van Gert-Jan. We hadden echt een goed team samen met o.a. Lisanne, Rowie, Sarah Curran, Cornelia Fondren, Yordi, Kris en Katoo. In mijn ogen hadden we het kampioenschap moeten pakken. Als ik daar aan denk, doet dat nog steeds wel een beetje pijn.
Gaan we je nog zien als speelster en/of supporter aankomend seizoen?
Supporter blijf ik ook sowieso voor altijd. Je zaterdag gevuld hebben met potjes basketbal kijken is toch het beste wat er is. Ik ga dus zeker nog de longen uit mijn lijf schreeuwen aankomend seizoen! Ik ben ook super benieuwd hoe dames het dit jaar gaan doen onder Vincent. Of ik ga spelen komend seizoen is nog even een vraagteken, misschien bij dames 2 maar misschien ook even helemaal niks. Wie weet.
Je bent een echt Bemmelse, ga je nog aan de slag voor de vereniging?
Ik wil zeker wat gaan doen voor de vereniging aankomend seizoen. Zeker er nu er van die mooie initiatieven zijn zoals Basketball Community Gelderland, denk ik dat de club alle hulp kan gebruiken. Ik zou het super leuk vinden om daar op de een of andere manier een bijdrage aan te kunnen leveren.
